AUTHORS NOTE: Noong mga nagdaang NANO, panay Biblical Stories ang ginawa ko, at sa wikang Inggles. Ngayon, dahil sa AlDub, na-inspire akong magsulat ng Romance, sa wikang Filipino. 'Eto ang opening scene ng isinusulat kong nobela, na pinamagatang "Excited Kasi". Edited na s'ya. Mukha namang may potensyal.
“Sige
na, Kuya, baka p’wede na akong umakyat,” sabi ni Cecile kay
Mamang Guard.
“Miss,
masyado pang maaga. Wala pang six thirty, 'no? Wala pang tao doon,”
sabi ni Mamang Guard, napapangiti kahit makulit ang kausap.
“Eh,
Kuya, wala naman akong mapuwestuhan dito.”
“Kasi
naman. Hindi mo ba alam na ang pasok ng mga opisina ay alas-otso?”
“Sorry
na, Kuya. First day ko ngayon. Excited kasi.”
“May
Starbucks
d’yan malapit dito. Doon ka muna magpalipas, kahit isang oras lang.
Pagbalik mo papapasukin na kita.”
“Eh,
Kuya, first day ko nga, wala pa akong sahod. Tapos, pagagastusin mo
ako. Sa Starbucks
pa.”
Napansin
ni Cecile na hindi na nakatingin sa kanya si Mamang Guard at parang
nanigas ang katawan nito.
“Good
morning, sir!” sabay saludo ni Kuya.
“Good
morning.”
Nakita ni Cecile ang likod ng lalaki habang naghihintay ito sa elevator. Itim pa ang buhok. Sa palagay ni Cecile ay matanda na ang lalaki, at nagpapatina na lamang. Matipuno pa ang kanyang katawan. "Marahil nagpupunta sa gym," isip ng babae. Tinantya rin ni Cecile na kasing tangkad ng lalaki ang kaibigan n'yang si Tibo. Kaya't sa tinging n'ya'y mga five-nine o five-ten ang lalaki.
Pumasok sa elevator ang lalaki at humarap kay Cecile. Laking gulat ng babae. Mestiso at mukhang batang-bata pa. Hindi s'ya magtataka kung wala pang trenta anyos ang lalaki. Makinis ang mukha, walang tagyawat. Clean-shaven. Manipis ang salamin sa mata, kaya't hindi nagmumukhang nerd. Matangos ang ilong, kaya't hindi dumudulas ang salamin. Walang tiyan. "Siguradong nagpupunta sa gym," wari ni Cecile.
Tinignan ni Cecile ang sapatos. Napakalinis nito. Naisip n'ya na maayos sa katawan ang lalaki.
Hindi namalayan ni Cecile na nakatingin na pala sa kanya ang lalaki, kaya't laking gulat n'ya nang tinignan n'ya muli ang mukha. Nanlaki ang mga mata n'ya. Nagtama ang kanilang mga paningin, at hindi makawala si Cecile sa pagkakatitig sa kanya ng lalaki. Nakahinga ang dalaga nang biglang magsara ang pinto ng elevator.
Bumaling si Cecile kay Mamang Guard.
“Sino
‘yun?” tanong ni Cecile.
“Si
Mr. Kalaw,” sagot ni Kuya. Tinignan n'ya ang relong nakasabit sa
dingding. “Napaaga ng dating.”
“May-ari?”
“Hindi.
Manager d'yan sa taas.”
Nahalata ni Cecile na namutla ang guwardya.
“Eh,
bakit parang takot na takot ka, Kuya? Mabagsik ba ‘yun?”
“Ssshh,
baka ka marining,” sabi ni Mamang Guard. “Hindi naman mabagsik,
istrikto lang.”
“May
pinagkaiba ba roon?”
Nakita ni Cecile na nagsusulat si Mamang Guard sa isang logbook, kaya't hindi na n'ya hinintay ang sagot.
Bumalik sa kanyang pag-iisip ang kararating na lalaki. Sa loob-loob n'ya'y masyado itong seryoso. "Sayang, guwapo pa naman," isip n'ya. Nasabi n'ya sa sarili na kung liligawan s'ya ng lalaki ay maba-basted lang agad sa kanya. Hindi pa man ito nag-uumpisa'y sasabihin n'ya agad na walang pag-asa ang lalaki sa kanya. "Pero, talagang guwapo s'ya," pangiting inamin ni Cecile sa sarili.
Biglang nahinto ang kanyang pagmumuni-muni ng may narinig s'yang may kumakausap sa kanya.
“Miss, pwede ka nang umakyat," sabi ni Mamang Guard.
“Ha, ano po 'yun?"
“Sabi ko, pwede ka nang umakyat."
“May
tao na po ba?” sabi ni Cecile.
“Si
Mr. Kalaw.”
“Ano?”
“Oo,
basta't may tao na roon, p’wede na kaming magpaakyat.”
Napakamot
ng ulo si Cecile.
“Eh,
Kuya,” sabi n’ya. “Saan nga ‘yung sinasabi mong Starbucks?”
