Maliban sa paghatid ng pagkain kay Panganay sa opis n'ya, nandito lang ako sa bahay. Last two days na lang n'ya sa opis, kaya't nag-volunteer si Misis ipakain, sa huling pagkakataon, ang kanyang masarap na pasta sa opismeyt ni Panganay.
Grabe, alas-diyes pa lang ng umaga, sobra nang trapik sa Skyway.
Ang masaklap doon, mahal ang toll fee, tapos ganoon ding trapik ang aabutan namin.
Newaze, at least, nakauwi kami bago mananghali. Ang ibig sabihin noon, nakapanood kami ng AlDub.
Tapos, nanood pa ako ng ilang palabas, at natulog ng mga alas-kuwatro. Alas-sais na ako nagising.
Ang sarap talaga ng bakasyon. Sana, ganito lagi.
Ang problema, binigyan ako ng aming kumpanya ng cell phone.
Anong baka-bakasyon?
Kaya, 'pag may tumatawag o nag-te-text sa akin, kinakabahan ako. Baka sa opisina 'yun, may pina-follow up na problema.
Kaya siguro lalong tumataas ang aking high blood.
Kaya rin naman bwisit na bwisit ako kung ang tumatawag ay ang credit card para mag-alok ng utang.
Anak ng pating! Hindi ko na nga sila mabayaran, dadagdagan pa nila.
No comments:
Post a Comment