Natapos na ang kalahati ng aking bakasyon. Eto, wala pa ring nangyayari sa aking buhay.
Ilang tulugan na lang, pasukan na naman!
Sabi ko nga kay Misis, ano kaya kung mag-early retirement na lang ako. Wala akong gagawin kun'di gumising ng tanghali, maghatid sa mga bata, at manood ng AlDub.
In order words, mag-bum around.
Siguro, pagkaraan ng isang taon, mataba na ako, na parang baboy na kakatayin.
Balak sana naming magbiyahe ngayong naka-bakasyon ako. Tamang-tama rin at sem break ng Misis kong titser. Gusto ng pamilya sa Japan maglakwatsa. Suggestion ko sa Gapan.
Ang kaso, naurong ang first day of classes ni Bunso. Ayan tuloy, naurong din ang sem break n'ya. Kaya, dito lang ako sa bahay namalagi, kasama si Misis. At, 'ika nga ni John Puruntong, "wala ang mga bata!"
'Yun nga lang, hanggang dun na lan 'yun.
Hay! Three down, two more to go. Kay bilis ng panahon.
Sana, ganoon din kabilis next week at sa mga susunod pang mga linggo. Tapos, babagal na lang ulit pagdating ni Pareng Barack.
Kaso, hindi ganun ang takbo ng oras. 'Ika nga ni Pareng Albert, Law of Relativity lang 'yan:
'Pag kasama mo ang boss mo sa opisina, ang minuto ay parang oras.
'Pag kasama mo ang mahal mo sa buhay, ang oras ay nagiging minuto.
At 'pag sabay pa kayong pinanonood ang AlDub, hindi mo namamalayan, Sabado na pala.
No comments:
Post a Comment