Panalo Ulit Si Pacquiao!

Yehey! Panalo na naman si Pacquiao.

Mga pasado alas-kwatro na ng hapon ko ito nakita. Kaso, mga alas-dos ko nalaman ang resulta. Ibinalita na kasi ng ABS-CBN, habang pinapalabas ang pelikulang "My Big Love" nina Toni Gonzaga at Sam Milby; samantala, panay supporting bouts pa lang ang nasa GMA.

"Bastos," wika ng aking pinakamamahal na asawa, hindi dahil gusto n'yang manood ng laban, kun'di, wala pa nga sa kabilang channel sinabi na agad ang panalo.

Marahil nga, maraming mga tatay ang nainis. Hindi naman lahat ng tao nasa-SM para manood. Hindi lahat may Watchpad o cable. Although, marami na ang may TV, nguni't dahil wala pa ang laban ni Pacquiao, pinagbigyan muna ang mga nanay na manood sa kabilang channel. 'Yun nga lang, nawala na ang excitement dahil sa ginawa ng Kapamilya. Marahil, wala silang puso =).

Siguro, sa susunod na magkaroon ng pelikula ang Star Cinema panonoorin ko agad at sasabihin ko sa madlang pipol kung ano ang ending.

Pero, mabalik ako kay Pacquiao.

Sa totoo lang, medyo na-bore ako sa laban. Siguro, dahil alam ko na nga ang ending. O, siguro, sobrang nadomina ni Pacquiao and laban. O baka dahil na rin masyadong umiiwas si Cotto.

Sa ikatlo't ikaapat na rounds tumumba si Cotto. 'Kala ko katapusan na n'ya. Ay, hindi pala. Kasi, sabi ng ABS-CBN, umabot ng twelve rounds ang laban. Kaya't alam ko na babangon pa ulit si Cotto upang lumaban.

May mga malalakas na suntok din si Cotto. Halata 'yun kung, pagkatapos masuntok, parang susuntukin ulit ni Manny ang parte kung saan s'ya tinamaan. Para bang 'yung may hang-over; iinom (o susundutin) ng beer ang kalasingan para mawala ang sakit ng ulo.

Pero, pagdating na ng kalahatian, parang wala na ang lakas ni Cotto. O sadya lang talagang matibay si Pacquiao. Kasi, parang hindi na iniinda ang mga tama sa kanya ni Cotto. Parang sinasabi ni Manny, "Sabayan na lang tayo ng suntok, tignan natin kung sino ang mas matibay."

'Pag dating nga ng mga huling rounds, nagpapasuntok na si Pacquiao, lumapit lang sa kanya si Cotto. Masyado kasing tumatakbo ang huli.

Sa kalaunan, itinigil na ng referee ang laban. May mga nagsasabing huli na nang ginawa ng referee 'yun. Sa aking palagay, hindi pa naman lupaypay sa suntok si Cotto. Siguro, naisip ng referee na hindi na mananalo si Cotto. Una, ayaw na ring lumaban ni Cotto. Ibinababa na nga ni Pacquiao ang kanyang mga kamay, o kaya'y tatayo at tatakpan ang mukha't sikmura, lumapit lang at sumuntok ang kalaban. Ikalawa, kahit lucky punch, hindi mapapatulog ni Cotto si Pacquaio. Naibigay na lahat ni Cotto, pero parang bale-wala kay Pacquiao. Ikatlo, masyadong malayo na sa score si Pacquiao. Kahit maka-dalawang ulit pang bumagsak si Manny sa round na 'yun, hindi pa rin mananalo si Cotto sa laban. Parang 'yung mercy rule sa baseball: 'pag ang isang koponan ay lamang ng sampu o mahigit na runs sa kalaban, uwian na.

Ngayon, hindi na nalimutan ni Pacquiao ang pumunta sa isang kanto, lumuhod at magdasal. 'Di gaya noong laban n'ya kay Hatton. Sinabihan pa s'yang lumuhod bago n'ya ginawa 'yun. Siguro, nagulat din si Manny dahil natapos agad ang laban nila ni Hatton. Kaya, hindi n'ya tuloy alam kung ano ang gagawin n'ya.

Pero, ngayon, nagdasal talaga s'ya. Medyo matagal-tagal din s'yang nakaluhod. Alam n'ya kung ano ang ibig sabihin ng pagkapanalo na 'yun. At hindi 'yun tungkol sa pera. Sigurado ako, nagpapasalamat s'ya dahil hindi n'ya nabigo muli ang mga Pinoy.

At tayo naman, tuwang-tuwa.

Ngayon, kung sana, 'yung mananalo sa darating na eleksyon ay tutularan si Manny.

Na inuuna muna ang mga kababayan bago ang perang kikitain n'ya.